KEŞFET

Gece Yarısı Kütüphanesi romanı, hayatın anlamını ve seçimlerin önemini sorgulayan ve düşündüren bir eser. Nora Seed'in, hayatına son vermeye karar verdikten sonra, kendisini farklı yaşam ihtimallerinin kitaplarla dolu olduğu bir kütüphanede bulmasıyla başlıyor hikayesi.
‎
‎Nora, hayatında pişmanlık duyduğu tüm seçimleri deneyimleyebileceği bir kütüphaneye girer. Burada, farklı yaşam versiyonlarında var olurken, hangi hayatın ona gerçekten mutluluk getireceğini bulmaya çalışır. Her kitap, farklı bir hayatı temsil eder.
‎
‎Kitap, pişmanlık duygusunu ve keşkelerin hayatımızdaki etkisini ele alıyor. Nora'nın farklı yaşamları deneyimlemesi, pişmanlıkların aslında ne kadar göreceli olduğunu gösteriyor.
‎
‎Yazarın üslubu, akıcı, duygusal ve okuyucuyu içine çeken bir yapıya sahip.
‎
‎Benim için Gece Yarısı Kütüphanesi hayatın anlamını, seçimlerin önemini ve umudun gücünü anlatan, unutulmaz bir roman.

Mazim! Ah, o bir daha bulunmaz bir hazine!

Mazim çılgınca çalan, çalan bir orkestra!
Her günüm bir ahenkte, her biri bir hâtıra!
Piyano, keman, flüt, saksofon ve tambura! Mazim bir orkestra, mazim bir orkestra!

...

-Eski saadetinle, geçmiş günleriyle kal!
Gözlerini yumarak o dünyayı seyre dal!
O değil mi hayatta tutunduğun en son dal!
Eski saadetinle, geçmiş günlerinle kal!

17.12.2016
O şehir ,
sen vardın diye değil,
Biz vardık diye güzeldi.
Sokaklar sesimizle neşelenir ,
Kuşlar yüreğimizle kanat çırpardı.
Yıldızlar biz onları izlerdik diye parlardı.
Ve
Sisin örttüğü gecede
Balıkçı tekneleri bize göz kırpardı.
O şehir ,
Sen vardın diye değil,
Biz vardık diye güzeldi.
Güneş gülerdi o zaman .
O zaman güz yalnızlığı terk ederdi şehri.
Yalnız biz kalırdık; iki bardak çay kalırdı masada .
Gözlerimiz dalarken denize,
Yalnız biz kalırdık o şehirde .

"Bütün insanların esenliğini gözetmeli, insan toplu­muna hizmet etmelisin. Doğa ilke olarak, senin kişisel yararının ortak yarar ve karşılıklı olarak ortak yara­rında senin kişisel yararın olmasını sağladı... İnsanlar arasında, bağı bizzat doğa tarafından kurulmuş olan bir ortaklık bulunduğunu hiç unutmaman gerekir."

Kitabın Adı: Ölüm Allah 'ın Emri
Yazarı: Ahmet Mithat Efendi
Yayınevi: @isbankasikulturyayinlari
Türü: Roman
Basım Yılı: Ekim 2021
Sayfa Sayısı: 46 Sayfa

Düşünceler: Ahmet Mithat Efendi son dönem Osmanlı yazarlarının en önemlilerinden birisidir. 1 tanesi tiyatro olmak üzere toplam 30 tane olanlarının 29 tanesi hikaye ve roman türündedir.

Dün okuyup bitirdiğim eser ise 1873 yılında basılmış bir romandır. Aslında uzun hikayedir desek daha iyi olurdu.

Kitap tersten yazılan bir eser. Ne demek mi bu ? Normal bir romanda giriş, gelişme ve sonuç bölümleri olur bildiğiniz gibi. Bu kitap ise sonuçtan başlıyor. Romanın kahramanlarının sonunu daha kitabın basında öğreniyorsunuz. Peki bu romanın okunurlugunu azaltıyor mu ? Hayır bilakis daha fazla merak ediyorsunuz olaylar nasıl bu aşamaya gelmiş diye.

Kanlı Mustafa Paşa diye ddespot bir adamın yeğeni Sıtkı ile Paşa'nın cariyesi Sinesaf arasında yaşanan aşk ve Paşa' nın kahyasi Behice 'nin onları ayırmak için kurduğu şeytani entrikalar anlatılır. Behice onları ayırmak istemektedir . Çünkü O da kendisinden 10 yaş küçük Sıtkı 'ya tutulmuştur.

Kotu bir sonla başladığını düşündüğümüz ama aslında öyle olmadığını anlayıp rahatladığımız ama yinede normalden ters olarak olayların başını merak ettiğimiz ilginç bir romandı bu.

Herkese tavsiye ediyorum

Bu kitabı erken yaşta okumuştum. Kurguyu, konuyu ne kadar beğensem de içinde bazı tuhaf noktalar vardı. Bu sebeple bu kitabı tavsiye etmiyorum.

İğrenç bazı konular içeriyor, özellikle hassas insanlar uzak durmalı.

Spoiler vermeden bahsetmek gerekirse aile içi istismardan bahsediliyor. Başka bir takım siyasi mesajlar da barındırıyor.

Bu kitap, Martı ve dört perdelik Vişne Bahçesi tiyatrosunu içeriyor. Ben EZR Yayıncılık'tan okudum. Bazı kısımlar da imla hataları ve basım hataları vardı. Ancak bunlar genel konunun anlaşılmasını etkileyecek düzeyde değildi tabii. Yine de başka bir yayınevi tercih edebilirsiniz daha sağlıklı ve akıcı bir çeviri için.

Iki tiyatro eserinde de anlaşılması zor bir tuhaflık vardı. "Bunu neden yazmış acaba?" diye düşündürüyor. Amaç eksikliği olabilir bunun sebebi. Zaten yazarın, kendisini bir karakterle aktardığını düşünüyorum. Yazar olarak karşımıza çıkan karaktere de bu şekilde bir açıklama yaptırmıştı. Yetenekli olduğunu ancak bir türlü kendi yolunu bulamadığından bahsediyordu.

Anlamsızdı ve keyifsizdi demeyeceğim yine de. Belirli bir düzenle- giriş, gelişme, sonuç- ilerleyen alışılagelmiş kitaplardan sonra bu tarz kendine has ve aykırı kitapları okumak hoşuma gidiyor. Bambaşka bir yazının varlığını keşfetmek gibi. Farklı bir zevki var normalde mânasız gelebilecek eserlerin. Bu nedenle başlarken tereddüt etmeyin derim.