Elif ツ

Etik evre, taahhüt etmenin mutlak değeri evlilikle doğrulanırsa, en üst evreye, dinsel evreye geçişi sağlayabilir. Evlilik; o durumda aşkta başıboşluğun tehlikelerine karşı toplumsal bağın sağlamlaştırılması olarak değil, gerçek aşkı asıl gitmesi gereken yere yönlendiren bir şey olarak görülür. "Benlik kendi saydamlığı içinden onu ortaya koyan gücün içine daldığında", demek ki benlik aşk deneyimi sayesinde kendi tan-risal kökenine uzandığında, aşkta son bir dönüşüm yaşanabilir. Aşk artık bir ayartma olmanın, evliliğin ağırbaşlı aracılığının ötesinde, üstinsana ulaşmak için kullanılacak bir araçtır.

"Aşkı yeniden icat etmeli" tümcesini Rimbaud'dan alıyorsunuz, aşk anlayışınızda sırtınızı birçok ozana ya da yazara dayıyorsunuz. Ama oraya gelmeden önce, belki de felsefecileri sorgulamak gerekiyor. Kaldı ki aranızdan pek azının aşkla gerçek anlamda ilgilenmesine şaşıyorsunuz, ilgilenenlerin anlayışı da çoğunlukla sizinkiyle örtüşmüyor.

Hayat bize sevgi, korku, zaman, güç, kaybetme, mutluluk, ilişkiler ve otantiklikle ilgili temel ilkeleri öğreten evrensel gerçekleri, dersleri sunar. Bugün mutsuzluğumuz yaşamın karmaşıklığı yüzünden değil. Mutsuzuz, çünkü hayatın te­ melini oluşturan basitlikleri gözden kaçırıyoruz. Asıl zorlu mücadele bu derslerdeki saf anlamı bulmaktır. Birçoğumuz sevgiyi öğrendiğimizi düşünürüz. Yine de sevgiyi doyurucu bulmayız, çünkü o sevgi değildir. O; korkunun, güvensizlik­ lerin ve beklentilerin kararttığı, koyulaştırdığı bir gölgedir.

" Ahmet Ümit'ten okuduğum üçüncü kitap ve net bir şekilde söyleyebilirim ki, şu ana kadarkilerin zirvesi!
Kurgusu ve anlatımı o kadar başarılıydı ki, sayfaları nasıl çevirdiğimi anlamadım. Polisiye türünün ötesine geçerek, Hristiyanlık inançları ve tarihi üzerine inanılmaz etkileyici derinlikler sunulmuş. Romanın sonuna geldiğinizde ve tüm parçalar birleştiğinde...işte o an her şey anlam kazanıyor!
Yazar hakkında bir çoğu kişiden olumsuz eleştiri almama rağmen inatla okumaya karar vermiştim ve iyi ki de yazarla tanıştım. Türk polisiye roman okumak isteyenler için tavsiye ederim
Kitapla kalın😊📚

Füruzan'ın 1974'de kaleme aldığı bu ilk roman, Cumhuriyet döneminin öğretmen çocukları ile farklı coğrafi bölgelerden üniversiteye gelen gençlerin ve ailelerinin hikayesini işler. Eser, Türkiye'nin kanlı bir askeri darbe dönemini, devrim uğruna kendi yaşamlarından vazgeçmiş gençlerin gözünden anlatan bir başyapıttır.

Kitapta, 12 Mart döneminin acılarını Emine karakteri aracılığıyla, onun yaşadıklarından dinleyeceksiniz. Psikolojik olarak okumakta zorlandığım, oldukça üzücü bir eserdi. Zira o kanlı dönemi tüm gerçekliği ve derinliğiyle kaleme dökmüş, yüreğe dokunan harika bir roman

Özgür ve sorumlu insan bilincini edinmenin yollarını araştırmak zorundayız biz. Yüzyıllık yalanların, yalnızlıkların sahiplik gibisin olduğu ilişkiler dizisinden gelip çıktık. Biz halkımızın yeteneksiz bir sürü olduğu kavramı ile okutulup zenginleştirilmeye çalışıldık.

Kimi zaman sevdiklerimin ihanetine uğrarım, kimi zaman arkadaş bildiklerimce arkadan hançerlenirim, kimi zaman hayal kırıklıkları, yaşarım ama dostlarımdan asla vazgeçmem. Onlardan vazgeçersem, yaşamaktan vazgeçmiş gibi olurum. Sevdiklerin olmadan, paylaşmadan yaşamanın ne anlamı.