“Senin dünyanda yapacak hiçbir işim yok; faydasız hayatım sadece maksatsız nağmeler halinde tecelli edebiliyor.”

Ne var ki parlak zekâsı da yeteneği de duvarların arasına sıkışıp kalmış. Ne yapsın? Alaya alarak tahammül edebiliyor hayata.

(...) Sonradan körleşmedik, hep kördük,
Gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler.