Benden ahşap bir tapınak yapmamı istedi. Ben ona ekmeğimi kazanmak için çalışmak zorunda olduğumu, onun gibi felsefi bir huzur içinde yaşayabilecek kadar talihli olmadığımı söyledim. Bana şu karşılı­ğı verdi: "Ah, zavallının biriyim ben." Ve hemen, bir dakika içinde, bana kurşunkalemle bir tahtaya şu dizeleri yazdı:

"Hayatın çizgileri farklı farklı,
Patikalar gibi ve sınırları gibi dağların.
Buradaki benimizi,
Orada tarnamlayabilir bir Tanrı,
Ahenklerle, ebedi ödül ve huzurla."

Herkes kendi penceresinden bakar şu yalancı dünyaya. Her pencerede başka bir karanlık asılıdır, hatta başka bir yalnızlık.

İslâm dünyası, medeniyet açısından ölüm sularında yüzüyor.