Melisa Arslan

Saat 02:40…
Bir solukta okuyup gecenin bu saatinde bitirdiğim bir kitap. Sıcağı sıcağına yazmak istedim duygularımı. Boğazımda kocaman bir yumruyla kapattım son sayfayı, itiraf ediyorum… Ah Fidan!

Oldukça etkileyici bir romandı. Belki de gerçek bir hikayeden ilham alınarak yazılmış olması, yaşanan her şeyin daha da içime işlemesine neden oldu. Sinan Akyüz’ün tüm kitaplarını okumuş bir okur olarak yine şaşırtmadığını, yine kalemiyle içime dokunduğunu söylemeliyim.

Kısacası, çok beğendim. Uzun süre etkisinden çıkamayacağım bir hikaye oldu.

İnsan kendini beğenmez ise götürüp denize atar denilmiş. Yani dünyadan vazgeçmek o kadar kolay değil. Evet, bir an için “her şey boş” denebilir. Lakin o bir “an” içindir. Ya sonra?
Sonrası şu: Herkes tuttuğu işin, beslediği hayalin, arzunun kulpuna yapışır.
Hayat güzeldir.

Rize Yeşilay Kadın Komisyonumuzun bu ayki kitabı olan Saraybosna Günlüğü bitti. İçim acıyarak kapattım kitabı.

Juan Goytisolo, Bosna Savaşı’nın en karanlık dönemlerinde Saraybosna’ya giderek şehirde günlerce yaşamış, gördüklerini ve hissettiklerini bu kitapta toplamış. Yazarın anlattıkları vicdana dokunan, insanın içini kanatan sahnelerdi. Bombaların gölgesinde büyümeye çalışan çocuklar, günlük hayatın içinde ölümle iç içe yaşayan aileler ve her şeye rağmen direnmeye çalışan bir şehir.. Sayfaları çevirdikçe, Saraybosna’nın o zor günlerinde insanların nasıl bir umuda tutunduğunu düşündüm.

Kitabı kapattığımda içimde buruk bir ağırlık kaldı. Ama aynı zamanda, yaşananların unutulmaması ve bir daha yaşanmaması için anlatmanın, okumanın ve farkındalık oluşturmanın ne kadar önemli olduğunu bir kez daha gördüm.

Bugünün edebiyatı, Türk milletinin geçirdiği inkılap safhalarını ve inkılap mefkurelerini, romanlarında, şiirlerinde, piyeslerinde bütün kuvvet ve vuzuhuyla yaşatabilmeli ki o eserleri okuyan yabancı, Türkiye hakkında hiçbir şey bilmese bile, bugünkü hayatımızın umumi istikametini ve bu hayatı doğuran içtimai amilleri açık açık anlayabilmiş olsun.

Çocuk kurban sayısının bu kadar yüksek oluşu neyle açıklanabilir? Yaptığım görüşmede paralı askerlerin ve Çetniklerin kadın kafasına iki kat, bir çocuğun küçültülmüş hedefini kaçırmayınca da beş kat fazla prim aldıklarını iddia eden Hırvat yaralı haklı mı?

Yeni ameliyat edilmiş çocukların koğuşu, kente reva görülen eziyetlerin bir özeti ve kanıtı. Yaralılar dizisi, acı dolu bir geçit resmi: iki gün önce bir başıbozuğun boynundan vurduğu Azra, 7 Temmuz’da bir el bombasının kurbanı olan Nazire, iki hafta önce bir arkadaşıyla ağaçtan kiraz toplarken vurulan Adis…

Kosova Hastanesi… Travmatoloji kliniği başhekimi Doktor Faruk Kulenoviç karanlık bir tablo çiziyor: Dokuz gündür susuz ve elektriksiz olan hastanede ameliyathanenin jeneratörünü besleyen yalnızca 10 litre yakıt bulunduğundan gündüzleri pencerelerden gelen ışıktan yararlanmak için düşman ateşine açık hedef oluşturan koridorlarda ameliyat yapmak zorundalar. Jeneratörü yalnızca gece gelen yaralılara ayırabiliyorlar.

Kimse ecelden kaçamaz, eğer inanıyorsa, İslam dininin geleneğine göre ölüm meleği olan Azrail’in kanatları herkese dokunabilir. Tabut yapmak için tahta bulunmayan bu şehirde savunmasızlığının, geçiciliğinin bilincinde olarak uyumaya, bir yerden bir yere gitmeye, yürümeye alışmak zorundasın.