İbrahim İçimdeki putları devir Elindeki baltayla Kırılan putların yerine Yenilerini koyan kim
Güneş buzdan evimi yıktı Koca buzlar düştü Putların boynu kırıldı İbrahim Güneşi evime sokan kim
Asma bahçelerinde dolaşan güzelleri Buhtunnasır put yaptı Ben ki zamansız bahçeleri kucakladım Güzeller bende kaldı İbrahim Gönlümü put sanıp da kıran kim
Varlığıma nedensizlikten delirdim ben. Hiçbir nedeni kendime yakıştıramadığımdan. Hepsini giydim. Hiçbiri olmadı. Hepsi dar geldi. İnansaydım herhangi birine, uğruna gerekirse dünyayı kan gölüne çevirirdim. Okyanuslar kırmızı olurdu. Pıhtılaşmış kanlardan siyah dağlar yükselirdi. Ama inanamadım. Bir türlü inanamadım…
içimdeki putları devir elindeki baltayla kırılan putların yerine yenilerini koyan kim
Güneş buzdan evimi yıktı koca buzlar düştü putların boyunları kırıldı İbrahim güneşi evime sokan kim
Asma bahçelerinde dolaşan güzelleri buhtunnasır put yaptı ben ki zamansız bahçeleri kucakladım güzeller bende kaldı İbrahim gönlümü put sanıp kıran kim
Bu sefalet dolu günlerde beni korkutan şey şuydu: İnsanların ahlakça gerilemeleri ve kaba alışkanlıklar edinmelerinin sebebi, ekonomik yoksullukları mıydı yoksa düşünme yeteneklerinin zayıflığı ve kültürsüz oluşları mıydı?
Ancak mutluluğum katıksız değildi. Göreliydi, geçmişin büyük sefillikleriyle geleceğin büyük sefillikleri arasına sıkışmış daha az sefilce bir dönemdi.