Yerli edebiyatımızın ilk polisiye romanı Ahmet Mithat Efendi'nin kaleminden çıkmış ve bence hem konusuyla hem işleniş şekliyle hem de üslubuyla mükemmel olmuş.
Osmanlı'daki adaletin yürütülme tarzının değiştiği bir dönemde geçiyor hikaye. Yazar hem bolca hiciv etmiş hem de ders niteliğinde anekdotlar eklemiş. Fakat buradan, anlatımın sıkıcı olduğu kanısı gelmesin aklınıza.
Bana ilginç gelen kısım olayın sunulma tarzı. Klasik birinci kişi veya tanrısal bakış açısından daha farklıydı. Öyküleme tarzında kesintisiz bir anlatım yok. Araya akıl yürütmeleri, kendi yorumunu, ek bilgileri de dâhil etmiş.
Yazarın tarzını hiç yadırgamadım. Sanki Ahmet Mithat Efendi'den okuduğum ilk değil de beşinci kitap gibi rahat, pürüzsüz bir okuma oldu benim için.