Felsefe

Yeni bir yol çizmek lazım .
Geçmişi renkleriyle hatırlayıp, geleceğin karanlık bilinmezliğine saf bir renksizliğin rengiyle bakmak gerekiyor. Yaşamda işte anın içinde renklenmiyor mu ?
Neden geçmişe karanlık bakar
Bilmediğimiz bir geleceğe renkli balonlarmış gibi bakıyoruz.

Asıl hikayemiz geçmişte yaşanmış ve şu an da gerçekleşmiyor mu ?
Geleceğin yüklemiş olduğu baskılardan soyutlanıp anın vermiş olduğu gerçeklik büyüsünde yol alma zamanı değil mi?

Kendimizi geleceğin bilinmezliğinde sürüklüyeceğimize anın öncesivle şimdisinde renklendirmeye ve cesaretle karanlığı yarmaya nedersin.

Yaşam geçmişte renkli şimdide büyülü gelecekte ise belirsizdir.
Yaşıyorum anımda ve gerçekleştirmiş olduğum geçmişten mutluyum

Toprak da, tıpkı insan organizması gibi sağlıklı olmak için dinamik bir denge durumunda kalmak zorunda olan canlı bir sistemdir. Denge bozulduğunda bazı unsurlar -insan vücudunda bakteriler ile kanser hücreleri, toprakta ise zararlılar ve yabani otlar- marazi bir şekilde ortalığı kaplayacaktır. Hastalık meydana gelecek, sonuçta bütün organizma ölecek ve inorganik maddeye dönüşecektir.

Duygusal stres, vücudun bağışıklık sistemini sindir­mekte ve aynı zamanda da anormal hücrelerin artan üretimiyle sonuçlanan hormonal dengesizliklere yol açmaktadır. Böylece kanserin gelişmesi için en uygun şartlar yaratılmış olur. Habis hücrelerin üretilmesi tam da vücudun onları yok etme gücü en alt noktaya indiği zaman fazlalaşır.

"Yin ve yang'ın orijinal anla­mı, bir dağın iki tarafı demektir: güneşli taraf ve gölgedeki taraf. Bu, güneşin hareketinin yönünü belirtir. Dağ aynı dağdır ama gölge gider, yerine güneş gelir; güneş gider yerine gölge gelir. Tıpta yin ve yang' dan bahsettiğinizde ise kişi aynı kişi, birey aynı bireydir ama işlevsel özellikler zaman içinde yer değiştirir."

Burada, görünüşte kaynakla hiç bir benzerliği kalmamış son derece teşekkül etmiş, son derece bireysel, bağımsız bir varlıkla karşı karşıyasınız. [...] Okyanusla yeniden birleşebilmek için kar tanesinin yapısını ve bireyliğini (okyanusa) teslim etmesi gerekir; o, adeta kaynağına dönmek için benliğini öldürmelidir.

"herşey bu kitapla başladı bir gün bir yarışma nedeniyle şiir çözümlemesi için bu kitabı okumamı tavsiye eden şair Dr. Ersun Çıplak Doğan Özlem ve felsefeyle tanışmama vesile oldu. sonrasında hocanın kitaplarını okumaya devam ettim vefakat alan beni zorluyordu ve o vakit ikinci üniversite kapsamında felsefe eğitimi almaya karar verdim ve 2020 tamamlandım. bu hikayeyi her zaman anlatacağım ruhun şad olsun Doğan Özlem hocam"

Algı duyusal bir tepkiye sebep olur, daha sonra düşünce devreye girer -'İstiyorum .. .', 'istemi­yorum .. .', 'arzu ediyorum .. .'- ve böylelikle tutku doğmuş olur. Kendini tutkudan arındırmak, duyusal deneyimi bastırmak veya ondan kaçınmakla gerçekleştirilemez. Tutkulardan arınmanın tek yolu, düşünceden azade olmaktır.

Ve hava nasıl olursa olsun, yelkenleri kullanmaktaki ustalıklarıyla fırtınaya egemen olurken başlarını serin ayaklarını kuru tutarlar. Yel­kenlerden biri yırtılırsa, derhal başka bir yelken çekerler. Ve onları yönlerinden saptırmayacak kadar donanımları vardır. Ve batırmaya­cak kadar da kalın bir gövde. Açık denizlerin bütün rüzgarlarıyla oynamayı öğrenmişlerdir.
Rüzgarların yönüne, çıkan fırtınaya, patlayan kasırgaya göre yelken açmayı öğrenmişlerdir.

Şimdi toprağın anlamını dile getirmen için tekrar sağlam kabuğun daha altına inmen gerekiyor. Dışarıda yarışabilmek için içeride olup bitenleri hatırlaman. Ve sağlam bir yerin hiçbir zaman sağlam bir yer olmadığını bilmen. Yeraltı yaşamının, denizaltı yaşamının, yine o ka­buk altında sürekli hareket eden ateşlerin ve rüzgarların üstünde durduğunu.

Kendisine çekilerek öteki, bize varlığımızın temsil edilemez doğasını hatırlatır. Hatırlattığı bir diğer şey ise, insanın, varoluşun gizemini anlamadan, yalnızca onun herhangi bir kavrayışa indirgenemeyeceğini kabullenerek bir varlığı karşılayabilmesinin ve hatta onu doğurabilmesinin mümkün olduğudur.

Karşılaştığımız var­lığı, öğrenilmiş kodlar yoluyla halihazırdaki bir kategoriye indirgemeden onun farklılığını kabul ettikten sonra, bu öteki karşısında lal olmaz mıyız? Aramızda bir ilişki olduğuna şüphe yoktur ancak bunu ifade edecek sözcüklere sahip de­ğiliz.

Var olma ira­desini, heyecanını ve kendini aşma dürtüsünü dizginlemesi ve hatta unutması beklenir; fiziksel, duygusal ya da entelek­tüel enerjisini ancak izin verilen davranışlar için kullanabi­lir. Öyle ki algı düzeyinde dahi, kendi kendine algılaması için teşvik edileceği yerde, çocuk algıladığı -örneğin gördü­ğü- şeyleri tanımaya yönlendirilir.