Friedrich Wilhelm Nietzsche (1844-1900): Geleneksel din, ahlak ve felsefe anlayışlarını kendine özgü yoğun ve çarpıcı bir dille eleştiren en etkili çağdaş felsefecilerdendir.Bonn Üniversitesi`nde teoloji okumaya başladı.Nietzsche daha sonra filolojiye yöneldi.Leipzig Üniversitesin`de öğrenimini sürdürdü, henüz öğrenci iken Basel Üniversitesi filoloji profesörlüğüne aday gösterildi.1869`da sınav ve tez koşulu aranmadan, yanlızca yazılarına dayanarak doktor unvanı verilen Nietzsche profesörlüğü sırasında klasik filoloji çalışmalarından uzaklaştı ve felsefeyle uğraşmaya başladı.Tregedyanın Doğuşu, Zamana aykırı Bakışlar, İnsanca Pek İnsanca, Tan Kızıllığı, Şen Bilim, Böyle Söyledi Zerdüşt, İyinin ve Kötünün Ötesinde, Ahlakın Soykütüğü, Ecce Home, Wagner Olayı, Dionysos Dithyrambosları, Putların Alacakaranlığı, Antichrist, Nietzsche Wagner`e Karşı başlıca büyük eserleri arasında yer almaktadır.
“Din kurumu ve ahlak diyor ki: “bir soy, bir halk, günah ve lüks yüzünden yok olur.” Benim yeniden oluşturulmuş aklım diyor ki: bir halk yok oluyorsa, fizyolojik olarak yozlaşıyorsa, bunun ardından günah ve lüks gelir.”
“Kilise, tutkuya karşı, her anlamda kesip atma yöntemiyle savaşıyor: kilisenin pratiği, “tedavi yöntemi” kastrasyondur. Asla sormuyor: “nasıl tinselleştirilir, güzelleştirilir, tanrısallaştırılır bu tutku?” Tüm zamanlar boyunca, disiplin vurgusunu kökünü kazımak üzerinde yapmıştır. Ne ki, tutkuların köküne vurmak, yaşamın köküne vurmaktır.”