Leonid Andreyev

Dâhinin bön bir inatla anlayamadığı, onun gerçek dostunun ancak yine kendisi gibi dâhiler olabileceğidir; oysa o, insanımsılara kucak açar – o yarı-insanlar ise dâhinin yeleğinin cebinden saatini yürütmek için dâhinin paçalarından sinsice yukarı tırmanmaktadır!

Kitabı okumaya başlarken en ufak bir üşüme belirtisi bile göstermiyordum ama şimdi kitabı bitirdikten sonra, sanki kanım çekilmiş, sanki birisi ensemden içeri buz parçaları bırakmış da beni bir şokla dondurmuş gibi hissediyorum.
Beyninize çivi çakarmışçasına sizi sarsan bir şey okumak istemiyorsanız bu kitaptan uzak durun.