Burada, görünüşte kaynakla hiç bir benzerliği kalmamış son derece teşekkül etmiş, son derece bireysel, bağımsız bir varlıkla karşı karşıyasınız. [...] Okyanusla yeniden birleşebilmek için kar tanesinin yapısını ve bireyliğini (okyanusa) teslim etmesi gerekir; o, adeta kaynağına dönmek için benliğini öldürmelidir.
"Aşkın yolu, kişiyi egosunun ötesine götürebilir. Bu geride hiçbir şey kalmayana dek devam eden, acı verici bir süreçtir. Bu fena olma hâlidir, yok olmaktır. Bu hâl, egonun hükmünü, kişinin benlik duygusunu tamamen kaldırır, böylece gerçek ve evrensel benliğin inşası tamamlanır."
Llewellyn Vaughan-Lee