Zamanımızın Bir Kahramanı

... senin kişiliğinde özel, yalnızca sana özgü bir şey, mağrur ve esrarlı bir şey var. Ne söylersen söyle, alt edilemez bir güç var sesinde. Hiç kimsede kötülük böylesine çekici değildir. Hiç kimsenin bakışı öyle­sine mutluluk vermez karşısındakine. Kişisel üstünlüklerin­den hiç kimse senin gibi yararlanamaz. Ve hiç kimse senin gibi derinden mutsuz olamaz, çünkü herkes öyle olmadığı­na inandırmaya çalışır kendini.

Uzun zamandır kalbimle değil, aklımla yaşıyorum. Tutkularımı, davranışlarımı sıkı bir dikkatle ölçüp biçiyorum, ama hep dışarıdan, içine girmeden. İki insan var benim içimde: Biri sözcüğün tam anlamıyla yaşıyor, öteki ise düşünüyor ve onu yargılıyor. Birincisi bir saat sonra vedala­şabilir sizinle, bir daha arayıp sormaz sizi, öteki ise ...

Sev­gim hiç kimseye mutluluk getirmedi. Çünkü sevdiğim in­sanlar için hiçbir özveride bulunmadım. Kendim için, ken­di zevkim için sevdim onları. Onların duygularım, sevinçlerini, acılarını arsızca sömürerek kalbimin tuhaf bir gereksinimini giderdim. Ama hiçbir zaman doyuramadım kalbimi. Tıpkı, açlıktan bitkin düşmüş birinin uykuya dalınca rüya­sında çok güzel yemekler, köpüren şaraplar görünce, hayal gücünün göksel hazlarını zevkle içine çekince kendini hafiflemiş hissettiği, ama uyanmasıyla birlikte her şeyin kaybol­duğu, hayallerin uçup gittiği, geride yalnızca daha da güç­lenmiş bir açlığın kaldığı gibi!

Benim için evliliğin büyülü bir anlamı vardır: Bir kadını ne kadar büyük bir tut­kuyla seversem seveyim, yalnızca, onunla evlenmek zorun­da olduğumu bana hissettirmesi sevgimin bitmesi için yeter­lidir! O anda taşlaşır kalbim, bir daha da ısınmaz. Bundan başka her türlü fedakarlığa hazırımdır. Hayatımı da, onuru­ mu da yirmi kez koyabilirim ortaya... Ama özgürlüğümü as­la vermem.

Ruh acı çekerken, haz duyarken inceden inceye yorumunu yapar her şeyin ve bunun böyle olma­sı gerektiği sonucuna varır. Fırtınalar olmasa, sürekli güne­şin onu kupkuru yapacağını bilir ruh. Kendi yaşamının de­rinlerine iner, sevilen bir bebek gibi okşar kendini veya ce­zalandırır. Ancak bu yüksek bilinç düzeyinde Tanrı'nın ada­letinin bilincine varabilir insan.