Hölderlin`in Deliliği

“Hölderlin, kırk yaşında aklını yitirmeyi makul buldu.” R. Walser 
Hölderlin’in hayatı, tam ortasında ikiye bölu?nu?r. 1770 ile 1806 arasındaki ilk 36 yılında gu?ndelik hayattan fazlaca uzak olmaktan korksa bile, gu?cu? ölçu?su?nde zamanının du?nyasında yaşayıp o du?nyanın olaylarına katılan Hölderlin, 1807 ile 1843 arasındaki ikinci 36 yılını bir duvar onu dış du?nyadan ayırıyormuşçasına temastan kaçarak olaylardan uzakta geçirir ve hayata karşı tavrını, her tu?r tarihsel niteliğin izlerini silmek u?zerine kurar. 
Hölderlin’in Deliliği, Hölderlin’in, hayatının ikinci yarısında delilik teşhisini gönu?llu? olarak kabul etmesi u?zerine Giorgio Agamben’in bu durumun nedenlerine felsefi açıdan eğildiği bir kroniktir. Agamben, Hölderlin’de aktif ve pasif, kamusal ve özel, akıl ve delilik, gu?ç ve eylem, komik ve trajik arasındaki karşıtlığı etkisiz hale getiren ve Hölderlin’in Batı du?şu?ncesine bıraktığı politik mirası temsil eden alışılmış bir yaşam göru?r. Alışılmış yaşam, şiirsel bir yaşamdır; kararlaştırılamayacak veya emredilemeyecek bir şekilde, insanlığı şiirsel olarak içinde yaşatır. Hayatın kendisi de dahil olmak u?zere her sanatta ve çalışmada başarısızlığı tek kader olarak kabul eden bir hayat...