Gözün görüyor, elin tutuyor, nefes alıp verebiliyorsan hayat güzeldir. Hastalık hariç. Onu dahi hoş tutanlar var. Bu da bir mertebedir. “Kahrın da hoş, lütfun da hoş” diyenlerin mertebesi. Yüksek makam.
İnsan kendini beğenmez ise götürüp denize atar denilmiş. Yani dünyadan vazgeçmek o kadar kolay değil. Evet, bir an için “her şey boş” denebilir. Lakin o bir “an” içindir. Ya sonra? Sonrası şu: Herkes tuttuğu işin, beslediği hayalin, arzunun kulpuna yapışır. Hayat güzeldir.