Emirdağ Lahikası Risale-i Nur’un son dönem eserlerindendir. Bu lahikaların birinci kısmı (Emirdağ Lahikası I), Üstad’ın 1944-1947 yılları arasında Emirdağ’da mecburi ikamete tabi tutulduğu dönemde; İsparta, Kastamonu, İstanbul ve Ankara başta olmak üzere Anadolu’nun diğer şehirlerindeki Nur talebelerine hizmetle ilgili bazı düsturları içeren ve bazen de soru-cevap niteliği taşıyan mektuplarını kapsamaktadır.
İkinci kısım (Emirdağ Lahikası II) ise, Emirdağ, Eskişehir ve İstanbul’daki ikametleri sırasında 1948-1952 ve sonrası dönemde yazılan mektupları ihtiva etmektedir.
Emirdağ Lahikası’nda da Üstad Bediüzzaman’ın mektupları ile Nur talebelerinin yazdıkları mektuplar Zehra Yayıncılık tarafından iki ayrı bölüm olarak yeniden tasnif edilmiştir.