Mal mülk düşkünleri rahat yüzü görmezler. Binbir derde düşer, canlarından bezerler. Öyleyken ne tuhaftır, yine de övünür. Onlar gibi olmayana adam demezler.
Ey aymaz ! Gördüğün bu beden bir hiçtir. Şu şatafatlı gök kubbe de bir hiçtir. Hoş ol ki bu kurulup-dağılma yurdunda bir nefestir alacağım o da hiçtir.
Her gün biri çıkar, başlar, benim ben demeye altınları, gümüşleriyle övünmeye tam işleri dilediği gibi düzene girer ecel çıkabilir bu pusudan; benim ben diye