E. T.

Hakaretlere, kötü sözlere, rezilliğe ve diğer ahlaksız şeylere, tıpkı düşmanın çığlığına, yara açmasa bile miğferinde çınlayan uzun mızraklara ve taşlara katlandığı gibi katlansın; haksızlıklara da yaraya dayanır gibi, kimisi si­lahlarını, kimisi göğsünü delip geçse de, çökmeden, hatta yerinden bile kıpırdamadan dayansın.

Nasıl bazı taşlar demire dayanacak kadar sertse, taş kesilemez, dövülemez ve aşındırılamaz, aksine kendisine değen her şeyi köreltirse; nasıl bazı şeyler ateşle küle döndürüle­mez, aksine alevle sarıldığında bile sertliğini ve şeklini korursa; nasıl bazı sivri kayalar dibe doğru uzanarak denizin gücünü kırar ve sayısız çağ boyunca kamçılanmasına rağmen bu şiddetli öfkenin herhangi bir işaretini göstermezse, bilgenin ruhu da aynı şekilde sağlamdır ve bahsettiğim haksızlığa karşı tümüyle güvende olacak ka­dar gücünü toplamış haldedir.

sevmek, sesinden sızan acıyı sesiyle silmesidir "koskocasın" demeden açılan kocaman kucak...
savrulmanın tatlı şurubu değil midir göğsünde sıkmak?
her nefeste çoğalıyor, iç istediğin kadar

sevmek, imdada imbat olup yetişmesidir
sınavlara sokmadan, zaman sormadan açılan kucak. ..
burdayım diyen, korkma, sararım ben seni
sarıldıkça çözülür düğüm, dolaş istediğin kadar

sen hiç hata yapmaz olur musun!
kimden öğrendiysen öğrenmişsin yalancılığı
sevmiyormuş gibi sevmişsin
beklerken beklemiyormuş gibi ...
sen seni yiyen yamyam olmuşsun bir ara
tükenince duymuşsun en büyük şiirini
falına bir "sevmek" ekledim bilmediğini düşündüğümden değil bildiğini sen de hatırla...