St. Clair, Hölderlin'i dinlemenin, tam olarak rüzgarın hışır­tısını dinlemek gibi olduğunu söylemişti, çünkü Hölderlin her zaman ilahilerle fısıldıyor ve kesintiler, rüzgarın döndü­ğü an gibi. O zaman, insan en derin bir anlamı yakalıyor ve onun deli olduğu fikri tamamıyla yok oluyor...