Osmanlı hekimleri, çocuk sağlığı ve hastalıkları konusunda dönemin en ileri tıbbi bilgilerini uygulamışlardır. İbni Sina’nın “El-Kanun fi’t-Tıb” adlı eseri, Osmanlı tıbbında temel bir kaynak olmuştur. Çocuk hastalıklarının tedavisinde bitkisel ilaçlar yaygın olarak
kullanılmıştır. Örneğin:

• Ateş düşürücü olarak söğüt kabuğu ve kekik,
• Cilt yaralarının tedavisi için balmumu ve zeytinyağı karışımları tercih edilmiştir.