Ey Ki Sonsuz Gözlerin!
Bağırıma batar fuad, boş çerçevede gözüm
Yarı yanar mum gördüğünde kendini
Niçin karanlık bir ana tanrıyı kovar?
Denizde çiçek açmaz
Unuttuğun yerde sessiz...
Kaldırımlarda sedan
Dudaklarım sessiz...
Bağırıma batar fuad, boş çerçevede gözüm
Yalnız senin gözlerindir ki ey sonsuz!
Kaldırımlar da sessiz sensiz...
Denizde açar çiçeği
İncecikten bir ümit.
(Serenay Özkan & Viata) (2019 Kasım) Serenay Özkan

Hilal kadar siyah bir gecede
Her şey seni hatırlatıyor bana
Ay...
Gökyüzü...
Güneş...
Kum...
Hilal kadar siyah bir gecede
Siyah bir şal
Kara bir gece
Kuşlar
Ağaçlardan dökülen yapraklar
Hilal kadar siyah bir gecede
Her şey seni hatırlatıyor bana
Bulutlar
Ateş
Toprak
Yıldızlar...
(Serenay Özkan& Viata) (2019 Kasım)
Serenay Özkan

Vurgulanan Denizin Şiddeti
Gece zehir yeşili,puslu karanlığı ufukta
Dolu bir rüzgâr geliyor kanadı kızıl
Aşk esiyorum gelsenize ehâlî! diyor
Yahut bilmiyor gülüm
İçimde bir denizin şiddeti güz yağmurlarını bırakıyor
Şimdi gelirim de nasıl takacaksın kanadı?
Yağmurda kuşlar uçamaz ki.
(Serenay Özkan)
Serenay Özkan

Ay!
Ay çok saf, parlak ve yalancı
Parlaklığı çalıyor kan kırmızısına
Kara gecede
Pencerede beyaz tüy
Derinlere batmış taştan kalp
Çivilerle dolu bir zeminde
Kalbim uçmak isteyen bir kuş kanatları olmayan
Ölmek istiyor ama biz ölmek için fazla ölüyüz!
(Serenay Özkan, Viata)
Serenay Özkan

Yıldızım A'zel
Gökyüzünde binbir yıldız
Ta orada bir parlaklık
Dedim ki:"A'zel..."
Gece edebi özler
Bir yağmur
İplik,iplik
Sokaklarda geceleyin
A'zelimdi dedi:
"Gidiyor musun ay ışığı?
Bir yıldız daha kaydı..."
Tül çekilmiş idi geceye ipekten
Gözleri idi şişti
Yağmurdur hiddetlendi
Dedim o vakit:
"A'zel...
Ah,benim mehtap bile çıkmayan gecelerimde a'zel...
Olabilirsin atmış güllerimi
Olabilirsin çalmış senelerimi
Olabilirsin atmış kirli, yıkmış
Olabilirsin sarmış;sarmalamış bedenimi
Yahut sensin karanlığın aydınlık meleği...
(Serenay Özkan)
Serenay Özkan

Yanıp Yıkılmadan Gökyüzü

Sen hiç bilir misin
Gökyüzüne baktığında
Kara umut görmeyi
Yanmayı her geceleyin
Peki niçin yanmalı?
Sevgiden, mutsuzluktan hüzünden
Belki de biz
Ve yanıp yıkılmadan gökyüzü
Ve daha sevebilirken
Hüznün çıplak teni
Baksak sarı çiçekler ve mavi göğe
Belki de biz
Yanıp Yıkılmadan gökyüzü
Mavi kelebeklerden
Bir kadeh daha içemez
Göremezsek bir daha beyaz yıldız
Ve ak gece
Niçin sevmeli
Yanıp Yıkılmadan gökyüzü
Belki de biz
Bakamazsak
Sarı çiçekler
Ve mavi göğe
Mezardaki ayınsa yalnızlığını
Kalpte
Bırakırsak daha söylemeden
Sevgiyi
Yanıp yıkılırsa gökyüzü
Ve daha yıkılmadan ki sevgi nasıl söylenir gökyüzü?

Viata, Serenay Özkan
Serenay Özkan

Mezar
Sanmayasınız ki yalnızca mezarda ölü Canlı mezar yok mudur?
Bağırıma, bağırıma bomboş
Geceye kefen yok mudur?
Üşüyorum, gece buz
Mezar taşıma buse dahi yok mudur? Sanmayasınız ki yalnızca mezarda ölü
Canlı mezar yok mudur?
(Serenay Özkan, Viata)
Viata Serenay Özkan

Yeşil Saçlı Kadın

Tanrı doğarken hüzünle bağıran tene
Göğüslerine şiir konarmış kadınların
Ve yeşil saçlı kadın"şiir" dermiş
Mavi şalını doğrulurken tüne
Bağırır
Bağırır
Bağırır
Durur
Yeşil saçlı kadın "şiir"diye
Ve mavi,kızıl,beyaz
Karanlığını çakarken tüne
Kelimeler gözlerinde çıplak; saçları yeşile çalarmış
Ve mavi saçlı kadın yeşil saçlı kadına
Dolarken siyah şalı
Bağırır
Bağırır
Bağırır
Durur
Yeşil saçlı kadın "şiir"diye
Ve siyah şal yere düşer
Yeşil saçlı kadının göğüsleri
Şairin kalemine...
(Serenay Özkan)

Serenay Özkan