"Fakat Bir an geliyor ki, iddia ettiğim perişanlığa rağmen dümeni elimden bırakmadığımı; o düşünceleri, garip bir sessizlikle, muayyen hedeflere doğru sürerek aşındırmaya ve korktuğum bir tehlikeyi önlemeye savaştığımı dehşetle görüyorum."
"Böyle müstesna çöküntü zamanlarının karakteristiği, kendini olduğu gibi bir takım serseri düşüncelerin dalgalarına bırakmaktır gibime gelir. Onlar, artık insana nereye isterlerse oraya sürüklerler, çarparlar."
"Holdeki köşemde, kendimi bir istasyonda ne zaman, nereden geleceği ve nereye götüreceği bilinmeyen bir treni bekleyen bir yolcu gibi görmekten kurtulamıyordum."