Kardeşimin Hikayesi

Ama bu, ev gibi değil ki. Kitap ormanı sanki.

İnsanın en kötü yalanı, kendine karşı olanıdır.

Bu boğucu yerden bir an önce kurtulup, evimin sükûnetine ve hiçbir gürültü yapma ihtimali bulunmayan kitaplarıma kavuşmaktan başka bir isteğim yoktu.

Kalbin bir gece gibi kapkara senin

“Ama inan bana; insanların çoğunun ruhu, bedeninden önce çürür.”

Yeni insanlar tanımaya, onların sorularını yanıtlamaya tahammülüm yoktu.

Ama sarılmak bir ihtiyaçtır, hem sizin sarılmanız, hem de karşınız dakinin size sarılması, harika bir şeydir.

İnsanlar delidir !