Kız çocuğu dış dünya ile iç uzamları arasında bağlar kurmaya daha çok meyillidir; bilir ki kendi dışında bir dünya var ise, kendi içe­risinde de vuku bulur. Ayrıca hareketleri daha ihtiyatlıdır, dünyayı yapılandırırken ya da sökerken bir şeyleri daha az kendine tabi tutar, nesneleri daha az tutup kavrar. Erkek çocuğu ise kız çocuğundan daha çok kendini dış dünyaya yansıtır; kendini bu şekilde, keşifleri, girişimleri ve kurguları yoluyla bulmaya çabalar. Daha çok koşar, hareketleri daha serttir ve sahip olma dürtüsünden kaynağını alır; kendisini daha çok dışa vurur. Küçük erkek çocuğu daha cüretkar ve daha bağımlıdır. Kız çocuklarının canlılara ya da bebekleri­ne usulca dokunmak için kullandığı kollarına karşılık erkek çocukları ayaklarını oldukça iyi kullanırlar.