Sol Ayağım

“Sol Ayağım” – Christy Brown
Derin, gerçek ve insanın içine işleyen bir hikâye.

Kısaca yorumum şöyle:

⭐ 1. Bir “irade” hikâyesi

Christy Brown doğuştan beyin felciyle dünyaya geliyor ve vücudunun neredeyse hiçbir kısmını kontrol edemiyor. Fakat sol ayağını kullanabildiğini fark ettiğinde hayatı tamamen değişiyor. Bu kitap, bir insanın en kısıtlı şartlarda bile kendi potansiyelini yaratabileceğini gösteriyor.

⭐ 2. Annenin koşulsuz desteği

Kitabın en vurucu noktası annesi.
Sistemin, doktorların, çevrenin “bu çocuk bir şey yapamaz” dediği yerde annesi tek başına savaş açıyor. Christy’nin içindeki zekâyı o görüyor, ona inanıyor. Annenin sevgisi kitapta bir karakter gibi: güçlü, adanmış ve asla pes etmeyen.

⭐ 3. Engeli değil, insanı anlatıyor

Kitap “acındırma” üzerine değil. Christy Brown kendini “zor durumda biri” gibi sunmuyor.
Tam tersine:

Yarışmacı

Inatçı

Zeki

Hırslı
Bir insan olarak karşımıza çıkıyor. Engeli onun sadece şartlarını belirliyor, kimliğini değil.


⭐ 4. Gerçekçilik ve samimiyet

Anlatım çok sade. Hiç süslü değil. Olduğu gibi, dürüst. Bu samimiyet kitabı daha vurucu yapıyor. İnsanın içindeki “yapabilirim” duygusunu harekete geçiriyor.

⭐ 5. Ana temalar

Azim

Kendini keşfetme

Aile desteği

Toplumun önyargıları

Sınırların zihinde olduğu fikri


⭐ 6. Kitabı bitirdiğinde kalan his

Bir şeyleri ertelediğinde, pes etmeye yaklaştığında aklına gelecek cümlelerden biri olur:

> “Christy sol ayağıyla yazdı; sen de iki kolunla hayatta neler yapabilirsin?”

2025 - 42. Kitap

Kitabın Adı : Sol Ayağım
Yazarı : Christy Brown
Yayınevi : @norakitap
Türü : Otobiyografik Roman
Basım Yılı : 2024
Sayfa Sayısı : 189 Sayfa

Düşünceler : @sosyalkitaptrabzon grubunun bu ayki kitabı olan eser doğuştan serebral palsi ( beyin felci ) hastası olan Christy Brown 'un otobiyografik romana dönüştürerek yazdığı hayata tutunma mücadelesidir.
Eşim @_withfeza_ ile birlikte okuyup değerlendiriyoruz. Daha sonra ise okuma grubundaki arkadaşlarla da toplantı yapıp eserle ilgili fikir alış verişinde bulunacağız

Ellerini dahi kullanamayacak kadar hareketlerini kontrol edemeyen ,konuşamayan birisinden altı kitap yazan ,resim çizebilen birisine dönüşünün destansı hikâyesi de diyebiliriz aslında.

Özellikle gençler olmak üzere herkesin okumasını dilerdim,isterdim.

-Yalnızdım kendi dünyama hapsolmuştum.

- Evet ,dudaklarımla konuşamıyordum ama şimdi sözlerden daha kalıcı şeylerle konuşacaktım ; yazılı sözcüklerle

- Sol ayağım, bulunduğum hapishanenin kapısının tek anahtarıydı.

- Sayın İlgili ; gerçi kimsenin ilgilenmeyeceğini biliyorum ama...

- Bulamayacağım bir şeyi arıyor ,tutamayacağım bir şeye uzanıyor gibiydim

- Önce kendimi aşmam gerekiyordu. Asıl savaşın şimdi başladığını biliyordum.