Sinekli Bakkal, güçlü bir kadın karakterin gözünden, değişen bir toplumun hikayesini anlatıyor. Tarihi, kültürü, dini, sanatı, kadını ve çatışmayı bir arada sunan bu roman..hem duygusal hem düşünsel olarak derin bir iz bırakıyor. Sadece edebi bir eser değil, aynı zamanda bir toplumsal okuma metni.

Konusuyla da şiir gibi yazılmış bir kitaptı. Özellikle tasavvufa dair vezinle yazılmış bir kıssa gibiydi. Esas karakter olan Rabia'nın, değişen hayat şartlarına ilişkin olarak sanata bağlanışını, karakterinin oluşmasını ve tanıştığı farklı ruh renklerindeki insanlar sayesinde karakterinin son şeklini almasını konu edinmiş.

Şahsen bana, Rabia'nın çocuk bedenindeki olgun ruhundan, Vehbi Dede'nin insana verdiği ilahi huzur ve asudelikten ziyade, Tevfik'in sıcak kahverengi gözleri, habislikten uzak zihni tesir etti.

Böyle kült bir eseri bu yaşımda okuduğum için kendimi geç kalmış addetmiyorum. Hatta bir on sene sonra, gelişmiş olan benliğimle tekrardan okuyup alamadığım, kaçırdığım tüm o hisleri yakalayabilmek isterim.