Şimdiye kadar tek kelime konuşmadım. Neredeyse on bir yaşındayım.
İngiltere`nin saygın edebiyat ödüllerinden Coratta Scott King ödüllü yazar Sharon M. Draper`dan hüzün ve umut dolu soluksuz okunacak bir roman. Gerçek bir yaşam öyküsünden ilham alınarak kaleme alınmış. 11 yaşındaki Melody`nin hastalığının adı spastik ikili kuadripleji, yani beyin felci. Yürüyemiyor, konuşamıyor, tekerlekli sandalyeye mahkum. Hiçbir uzvuna komut veremeyen bu küçük kızın beyni ise mükemmel işliyor. Hikaye Melody`nin öğretmenlerine, arkadaşlarına, komşularına kısaca dış dünyaya kendini kanıtlama çabasını anlatıyor. İncelikli, naif, akıcı, komik ve ilham verici bir eser. Sesini asla unutamayacağınız bu cesur kızla tanışmaya hazır mısınız?
Konuşamadığımızı düşünelim,kendimizi ifade edemediğimizi ,neler hissederdik tam olarak sizce? İşte bu kitap tamda bu sorunun cevabı niteliğinde diyebiliriz. Bir kız çocuğunun hayatını anlatıyor kitap ,evet sıradan bir hayat gibi gelebilir size ama değil .Çocuğun hepimizden ayıran bir özelliği var, konuşamıyor … kitabı okurken bir çok yerde empati kurdum kendimi karakterin yerine koydum her satırda . Ortaokul yıllarını anlatmasıyla başlıyor ilk sayfalar … Her gün ayrı zorluk çekiyor olsada bu onu hedeflerinden geri bırakmıyor. Aslında kitabı okurken biz kız çocuğunun iç sesini okuyoruz, onun ne hissettiğini,neler düşündüğünü okuyoruz, bu açıdan çok beğendiğim bir kitap… okurken özellikle empati kurarsak kitabı daha iyi anlarız bence. Herkese tavsiyemdir.