Üçüncü sınıfa giden Enrico bir günlük tutmaya başlar. Bu sınıfta yeni bir öğretmeni, yeni arkadaşları vardır. Enrico kısa sürede sınıftaki her çocuğun farklı bir hikâyesi olduğunu keşfeder. Bazılarının ailesi çok zengin, bazılarının ailesi ise çok fakirdir. Enrico defterine yazdıkça, okulda sadece dersleri değil hayatı da öğrenmeye başladığını fark edecektir.
Edmondo de Amicis’in Çocuk Kalbi kitabı, küçük Enrico’nun bir öğretim yılı boyunca yaşadıklarını günlüğü aracılığıyla anlatıyor ve arkadaşlık, aile sevgisi, empati, fedakârlık ve saygı gibi değerleri çok doğal ve içten bir şekilde gösteriyor. Kitapta Enrico’nun gözünden sınıftaki arkadaşlarını, öğretmenlerini ve yaşadığı olayları takip ederken hem gülüyorsun hem bazen duygulanıyorsun. Farklı hayatları ve insan davranışlarını görüp anlamaya çalışmak, kendi ilişkilerini ve duygularını sorgulamana yardımcı oluyor. Dili biraz eski olsa da hikâye o kadar samimi ki okurken kendini olayların içinde buluyorsun. 15 yaşında biri olarak okuduğunda, hem insanlara nasıl daha iyi davranabileceğini hem de küçük iyiliklerin ve arkadaşlığın değerini fark ediyorsun. Çocuk Kalbi, yıllar geçse de duygulara dokunan ve insanın kalbinde iz bırakan bir kitap; hem düşündürüyor hem de insan olmanın önemini hatırlatıyor.