Elif ツ

"Dünya. Kimileri her şeyi yazıya dökmüş, kimilerine nasıl akılda tutacakları öğretilmiş. İşte bütün bilgimiz ora­dan geliyor, o eski kitaplıklardan. Ama bugünlere aktarıl­masında Bilgelerin de payı büyük, çünkü kitaplar havayla temas edince kırışmış, giderek un ufak olmuşlar ve geriye pek bir şey kalmamış.

İnsanlar hayatımıza başka bir rolle yeniden girerler. Ba­zen böyle olur; çünkü ilişkilerle işimiz bitmemiştir, yapıla­cak daha çok tedavi vardır. Bununla birlikte, bazen insanlar hayatımıza başka bir rolle yeniden girerler, çünkü ilişki bitmiş olsa da kafalarımızda henüz tamamlanmamıştır.
🤍🤍

Hepimizin sevgi, hayat ve serüvenle ilgili hayalleri vardır.
Fakat ne yazık ki bir şeyleri neden denemememiz gerek­tiğine dair sebeplerle de doluyuzdur. Bu sebepler bizi ko­ruyor gibi görünürler, ama aslında bizi hapsederler. Ha­yatı uzakta tutarlar. Hayat düşündüğümüzden daha erken sona erecek. Bineceğimiz bisikletler ve seveceğimiz insan­lar varsa, şimdi zamanı. Hepimizin sevgi, hayat ve serüvenle ilgili hayalleri vardır.
Fakat ne yazık ki bir şeyleri neden denemememiz gerek­tiğine dair sebeplerle de doluyuzdur. Bu sebepler bizi ko­ruyor gibi görünürler, ama aslında bizi hapsederler. Ha­yatı uzakta tutarlar. Hayat düşündüğümüzden daha erken sona erecek. Bineceğimiz bisikletler ve seveceğimiz insan­lar varsa, şimdi zamanı.

Kendimizi tanımlamak için çoğunlukla başkalarına ba­karız. Başkalarının canı sıkkınsa bizim de keyfimiz kaçar.
Başkaları bizim hatalı olduğumuzu düşünürse, savunmacı oluruz. Fakat kim olduğumuz saldırı ve savunmanın ötesindedir. Zengin ya da yoksul, yaşlı ya da genç olalım; ister bir olimpiyat altın madalyası kazanmış olalım, ister bir ilişkinin başında veya sonunda olalım fark etmez; yalnızca ol­duğumuz kadarıyla değerliyizdir, bütünüzdür ve tamamızdır.

İnsanoğlu özünde acımasız bir varlık mıdır? Bizler sadece ev­rensel tecrübebeleri mi yaşıyoruz? Sadece yüce bir varlık olduğumuz yanılgısıyla yaşıyoruz hepsi bu; her an bir hiç olan böcek, hayvan, irin, iltihap kümesine dönüşebilir miyiz acaba? Hakarete uğrayıp, mahvedilip öldüıii lmek, tarihte defalarca kez tekrarlanan bütün bun­lar insanoğlunun kaçınılmaz kaderi mi acaba?

Etik evre, taahhüt etmenin mutlak değeri evlilikle doğrulanırsa, en üst evreye, dinsel evreye geçişi sağlayabilir. Evlilik; o durumda aşkta başıboşluğun tehlikelerine karşı toplumsal bağın sağlamlaştırılması olarak değil, gerçek aşkı asıl gitmesi gereken yere yönlendiren bir şey olarak görülür. "Benlik kendi saydamlığı içinden onu ortaya koyan gücün içine daldığında", demek ki benlik aşk deneyimi sayesinde kendi tan-risal kökenine uzandığında, aşkta son bir dönüşüm yaşanabilir. Aşk artık bir ayartma olmanın, evliliğin ağırbaşlı aracılığının ötesinde, üstinsana ulaşmak için kullanılacak bir araçtır.

"Aşkı yeniden icat etmeli" tümcesini Rimbaud'dan alıyorsunuz, aşk anlayışınızda sırtınızı birçok ozana ya da yazara dayıyorsunuz. Ama oraya gelmeden önce, belki de felsefecileri sorgulamak gerekiyor. Kaldı ki aranızdan pek azının aşkla gerçek anlamda ilgilenmesine şaşıyorsunuz, ilgilenenlerin anlayışı da çoğunlukla sizinkiyle örtüşmüyor.

Hayat bize sevgi, korku, zaman, güç, kaybetme, mutluluk, ilişkiler ve otantiklikle ilgili temel ilkeleri öğreten evrensel gerçekleri, dersleri sunar. Bugün mutsuzluğumuz yaşamın karmaşıklığı yüzünden değil. Mutsuzuz, çünkü hayatın te­ melini oluşturan basitlikleri gözden kaçırıyoruz. Asıl zorlu mücadele bu derslerdeki saf anlamı bulmaktır. Birçoğumuz sevgiyi öğrendiğimizi düşünürüz. Yine de sevgiyi doyurucu bulmayız, çünkü o sevgi değildir. O; korkunun, güvensizlik­ lerin ve beklentilerin kararttığı, koyulaştırdığı bir gölgedir.