Güneşli Bir Nisan Günü

*Hay og?ul! Biz, Türk’ün Og?uz’uyuz. Og?uz’un özü oktur. Og?uz’un bir yarısı Bozok, öteki yarısı da Üçok’tur. Ok, Og?uz’un hem cenginde, hem eg?ninde cân yoldas?ıdır. Ok, Og?uz’un okuması ve dahî yazmasıdır. Og?uz Ata’nın nesli, kadîm zamândan bas?layarak düg?ün, dernek ve dahî toy çag?rısını ok ile yapagelmis?tir. Beg?ler birbirlerine ve tekmîl Og?uz obalarına deyip diyeceklerini, hep ok üstündeki çentiklerle iletmis?lerdir. Oklu olmak, okumaktır. Oklu olmak, elbir olmaktır. Oklu olmak yazmaktır. Oklu olmak irfân deg?s?irmekdir.

Hay og?ul! Sana s?unu da diyeyim ki, Og?uz’un görklü Muhammed ümmeti olması, ok iledir. Og?uz’un okla ziynetlendirdig?i hayâtı, Hazret-i Resûl’ün Sa’d bin Ebî Vakkâs’a nazarı ile aynı yerdedir. Nebî-yi zî-s?ân Efendimiz Hazretleri:

‘Hiç kimse yaydan daha fâik bir silâh kullanmadı. Ok atın ve ata binin, ammâ ok atmak ata binmekten evlâdır. Ok atmayı ög?renin. Zîrâ, okun atıldıg?ı yer ile hedef arasında Cennet bag?çelerinden bir bag?çe vardır. Ok atmayı tâlim eden ve sonra unutan kimse, bizden deg?ildir. Kim Allâh yolunda bir ok atarsa, Cenâb-ı Hak o kis?iye, Hazret-i I?smâil evlâdından bir köle âzâd eylemenin sevâbını verir. Bir ok; oku yapan, oku atan ve oku veren üç kis?iyi Cennet’e yollar.’ buyurmus?tur.

Anlayan ve dahî idrâk edene, bu Nebî kelâmında nice hikmetler vardır. Diyeceg?im odur ki, Og?uz Ata’nın geçmis? ve hâl-i hâzırdaki nesli, ok neslidir. Og?ul, s?unu da unutmayasın ki, Og?uz’un mânâsına da ok ile erilir. Zîrâ ki, Og?uz demek, sayılamayacak kadar ok demektir.