Hallac-ı Mansur, 858 yılında İran’da doğmuş (asıl adı Ebu Abdullah Hüseyin bin Mansur el Beyzavi el Hallac), genç yaşta Kur’an’ı ezberleyerek dikkati çekmiş bir sufidir . “En-el Hak” söylemiyle Allah ile insan arasındaki birlik duygusunu ifade eden bu düşünce, dönemin uleması tarafından sapkınlık olarak görülmüş; bu yüzden Hallac-ı Mansur uzun süre hapsedilmiş ve 922 yılında idam edilmiştir .
Kitapta"İnsan bir kainattır. Koca kainat da bir insandır. Teker teker bakarsan çok görürsün. Bütün bakarsan tek görürsün."
"İnsan anlamadığının düşmanıdır."
"Kendi aydınlığını bulan başka birisinin aydınlığına ihtiyaç duymaz, yolunu kendi bulur." Ve bunun gibi ders verici nitelikte sözler yer almakta.
duygu yüklü anlatımları ile çok hoşuma giden ve sürükleyici bir yapısı var.