Şairin deliliği hiçbir biçimde tehlikeli değil, aniden aklına gelen fikirlere fazla itibar etmemek ye­terli. Hezeyan göstermiyor ama kendi hayâl gücüne uyarak aralıksız konuşuyor, çevresini ona hürmet eden ziyaretçilerin sardığına inanıyor, onlarla tartışıyor, onların itirazlarını dinliyor ve büyük bir canlılıkla onlara karşı koyuyor, yazdığı büyük eserlerden ve şimdi yazmakta olduğu diğerlerinden alıntılar yapıyor. Ve bütün bilgi birikimi, bütün dil bilgisi ve Antik Çağ yazarlarına olan aşinalığı, hâlâ onda mevcut.