Avusturyalı psikiyatr Viktor E. Frankl, 2. Dünya Savaşı’nda toplama kamplarında yaşadığı deneyimleri konu aldığı bu kitapta, insanın yaşamak için bir nedeni varsa, her türlü nasıla katlandığını dile getiriyor.
İnsanın elindeki ümit gücünün yaşama tutunmadaki yegane unsur olduğunu şahit olduğu olaylarda görüyor…
İnsanın, hayattan beklentisine odaklanmaktan ziyade, hayatın insandan beklentilerine dikkat çekmekte ve “yaşamak için bir nedenim yok” diyen her kişiyi “kaybolmuş” bir varlık olarak niteliyor.
İnsanın içine dönmesini sağlayan, düşündüren ve sorgulatan bir eser…