Ahmet Mithat'ın yazdığı Esrar-ı Cinayat kitabını ne kadar mest olarak okuduysam bu kitabı da aynı şekilde, sanki zaman makinesinden elime ulaşmışcasına hayranlıkla okudum.

Yalnız sosyolojik açıdan gerçekçi gelmeyen bir eserdi benim için. Keyifli olmasına keyifli, akıcı olmasına öyle fakat çıkarımları da gözlemleri de sığ ve dar bir perspektiften ele alınmış.

Batıya özendiği için tüm kötülüklerin kendisinde toplandığı Felatun Bey ve alaturka hayata bağlı kaldığı için en güvenilir, en çalışkan ve namuslu atfedilen Rakım Efendi..

Üstüne bir de o çok "güzel" doğu kültüründe var olan cariye, kölelik gibi konuları güya sugar-coat usulü güzelleyip satmaya çalışmış. Insanlar evcil hayvan değildir. Tüm ihtiyaçlarını karşılayıp da özgürlüğünü elinden alınca mutlu yaşayabilsin.