Kitabın Adı : Masumiyet Müzesi
Yazarı: Orhan Pamuk
Yayınevi : YKY
Türü: Roman
Basım Yılı : Eylül 2023
Sayfa Sayısı : 524 Sayfa

Düşünceler : 2006 yılında Nobel Edebiyat Ödülü 'nü kazanan Orhan Pamuk ülkemizin önemli bir kısmını gururlandırmış , bu başarı O'na dünya çapında bir ün sağlamıştı.

Oysa ben O'nu çoğu kişinin adını dahi bilmediği yıllarda biliyordum. Yıllar önce ortaokulda okurken " Beyaz Kale " isimli tarihi romanını okumuştum. Daha sonra okuduğum " Benim Adım Kırmızı " ise hala en sevdiğim kitaplar listesi yapsam rahatlıkla ilk ona girer.

Yazar bu bayağı uzun romanında 1975 yılından etkisi günümüze kadar süren ve sonu trajedi ile biten bir öyküsünü anlatır.

Sibel isimli kendisi gibi zengin ,kültürlü bir kızla nişanlanmak üzere olan Kemal 'in tesadüfen karşılaştığı komşusu ve uzak akrabası Füsun ile gelişen aşkı ve süregelen olaylar zinciri bu romanın konusunu oluşturuyor.

Aşk,mutluluk,sadakat ,ahlak ,aile gibi kavramların sorgulandığı eserde İstanbul'u sosyal yaşamı da detaylıca inceleniyor.

Anlatımı kurgusu güzel, akıcı eserin eleştireceğim yönü ise maalesef bazı yerlerde çok aşırıya gidip bizi sıkan detaycı anlatımı. Bu kadar detaya gerek olmadığını eserin daha kısa yazılıp daha okunabilir olabileceğini düşünüyorum. Onun dışında birazda ağır bir roman. İlk sayfayı okuduğunuzda ne demek istediğimi anlayacaksınız.

Kitap ile ilgili müzesi dahi yapılan oldukça ses getiren eserin bu övgüyü hakedecek kadar mükemmel bir kitap olmadığını düşünsemde yine de zevkle okunabilir diyorum.

Belki benim beklentilerime uygun değildi, belki de haleti ruhiyem ile bütünleşip eşsiz bir eser havası vermedi ama önçe ( sorun bende de olabilir ) bu kitap yerine " Benim Adım Kırmızı " eserini okumanızı isterdim seçme şansım olsa idi.

Bu kitabı okuyalı yedi sene olmuştur. O zamanlar okurken çok akıcı olması ve romantizm, drama kaçan bir konusu olması dikkatimi çekmişti. Kitapta beni rahatsız eden bazı noktalar olsa da onları pek fark etmemiştim. Şimdi bu kitabın konusunu ve karakterlerini hatırlayınca beni rahatsız eden noktaları açık bir şekilde görebiliyorum.

Adamın hem akrabası hem de kendinden çok küçük biriyle rastgele bir ilişki yaşamasından tutun, kız evlendikten sonra kocasıyla olduğu eve sürekli gidecek kadar takıntılı olmasına kadar hiçbir romantizm içermiyordu. Kitapta aktarılmak istenen mecnun gibi gösterilmeye çalışılmış bir adamın aşk acısı fakat insanları biraz tanıyan birisi rahatlıkla buradaki yanlış olan şeyleri fark edebilir.

Bu bakımdan tekrar okusam asla keyif alamayacağım bir kitap oldu.