Acımak

Kitabın Adı : Acımak
Yazarı : Reşat Nuri GÜNTEKİN
Yayınevi : @inkilapkitabevi
Türü : Roman
Basım Yılı : 1995
Sayfa Sayısı : 127 Sayfa

Düşünceler : Reşat Nuri Güntekin Edebiyatımızın en önemli isimlerinden birisidir. Babasının görevi nedeniyle pek çok İli gezen yazar daha sonra kendi görevlerinden dolayı Anadolu 'yu gezecek hem ülkesini hemde milletini yakından tanıyıp üstün gözlem gücünü ile buari eserlerinde ilmek ilmek işleyecektir

Yazarın pek çok eseri ilgi görmüş, okunmuş ,dizi ve film haline getirilmiştir ki "Acımak " ta bu eserlerden birisidir. ( 1985 yılında Ediz Hun ve Ayşegül Aldinç 'in başrollerini oynadığı dizisi çekildi)

1928 yılında yayınlanan eser Zehra adında başarılı ama acıma duygusundan yoksun bir öğretmenin hayatını ve ruhsal aydınlanmasını anlatıyor. Babasının ölmek üzere olduğu kendisine haber verilen Zehra İstanbul 'a gider ama babası çoktan ölmüştür. Ailesine çok kötü davranan babası Mürşit için tek damla gözyaşı dökmeyen Zehra mecburi görevini bir an önce yapıp okuluna dönmek istemektedir

Babasının günlüğünü bulan Zehra onu okuyunca babasının zalim ,mağrur bir adam olmadığını anlar. Mürşit aslında kendini bir türlü anlatamayan , mağdur olmuş bir kurbanıdır bu hayatın.

Kitaba başlarken nefret ettiğimiz roman karakterine sonlara doğru acımaya başlıyoruz. Üzülüyoruz hatta gözyaşı döküyoruz.

Acıma konusundaki törpülenmiş ,örselenmiş duyguları ile Zehra 'ya, kendimizi, aslımızı topluma anlatamamak konusunda ise Mürşit 'e yakın buldum kendimi. Herkeste kendinden bir şeyler bulacaktır mutlaka.

Kişi ve kurumların yozlaşmasını, geri kalmış Anadolu 'yu , toplumsal çürümüşlüğü de genişçe işleyen eser geçmişten, günümüze ve hatta geleceğe de ışık tutuyor.

Okuyun demiyorum sadece başlayın. Nasıl olsa kısa zamanda ( belki de benim gibi bir günde)bitireceksiniz. Ve tabi çok etkilenip çok beğeneceksiniz bu güzel eseri

Ben aşkı şiirlerde, romanlarda olduğu gibi parlak yaz gecesinin mehtabında başlayıp sabahında biten bir rüya addedenlerden değildim. Benim için sevmek bir başka insanın vücudundan, ruhundan bir parça hükmüne girmek, onunla beraber gülüp ağlamak, ıstıraplarını paylaşmak demekti.