Yaşamak konuşmaktı ve konuşmak üçümüz için hareketli bir sahne gösterisiydi. Seyircimiz yoktu, olmasın isterdik. Birbirimiz için yapardık bu gösteriyi. Şimdiyse üçümüz de seyirciyiz ama seyrettiğimiz gösteriden hiçbir şey anlamıyoruz.
Onlar için mutlulukların en büyüğü olan şey sende dehşet uyandırıyor olabilir. Lâkin sana sınırsız mutluluk veren bir şey de bir başkasında tahammül edilemeyecek derecede sıkıntı yaratabilir.
Zamanın bir anını bile doğaya uygun geçir ve memnuniyetle ayrıl yaşamdan; tıpkı onu yaratan toprağa ve yetiştiren ağaca şükranlarını sunmak için olgunlaşınca yere düşen bir zeytin tanesi gibi.
¶¶ Ne biçim insanlar bunlar Ne acayip mahluklar! [...] Vatanları yok, vicdanları yok, Allah'a da, güzelliğe de, fazilete de inanmıyorlar, bunu anladık, peki Para için mi yaşıyorlar ¶¶
Saf yaratıldım ve sonsuza dek saf kalacağım. Karanlığın bana dokunmasına veya pisliğin yanıma yaklaşmasına katlanacağıma,yanıp beyaz küllere dönüşmeyi yeğlerim!