Herkesin destek olmak için canla başla koşturduğu matem günleri, her insanın ruhuyla apayrı bir çehreye bürünür, hiçbir yas diğerine benzemez... Belki de bu yüzden iyileştirici etkiler de, süreç de farklılık gösterir... Korkuya kapılacaksınız, yokmuş gibi davranacaksınız, suçluluk ve pişmanlık duygularıyla sarsılacaksınız, yeniden, yeniden aynı keskin acıyı ve şoku yaşayacaksınız, gereksiz öfke ve kırılganlıklar içinde kıvranacaksınız... Bütün bunların yaşanmasına izin verin, kendinizi yadırgamayı, yok saymayı bırakın... Evet dünya ile bağlarınız zayıflayacak, coşkuyla sarıldığınız ne varsa önemini yitirecek.. Hayata bakışınız keskinliğini yitirecek. Acele etmeyin, artık iyiyim bununla yaşamayı öğrendim gibi büyük laflar etmeyin... Hayır hemen geçmeyecek ve belki de hiç geçmeyecek ama bununla yaşamayı öğrenmek için zamana ihtiyacınız olacak... İçinize doğru serpilen toprağın sizde yarattığı hisleri anlatın, dua edin, yazın, çizin, konuşun ya da ağlayın ama bunun yolunu mutlaka bulun...

🫂