Film senaryosu

**Film Senaryosu: Aşkın Külleri**

**SAHNE 1 – GİRİŞ: İSTANBUL’UN SOKAKLARI (GÜNDÜZ)**
*Geniş açılı görüntülerle İstanbul’un kalabalığı ve renk cümbüşü. Kamera Mehmet’in yalnız ve kaybolmuş yüzüne odaklanır. Arka planda kalabalık sesler, ama Mehmet’in kulaklarında sessizlik hakim.*

**SAHNE 2 – HATIRALAR: MEHMET VE ZEYNEP (FLASHBACK)**
*Mehmet ve Zeynep’in ilk buluşması, gülüşmeleri, birbirlerine olan tutkulu bakışları. Zeynep’in neşesi Mehmet’in karanlığını aydınlatır. Kısa ama yoğun bir aşk anlatılır.*

**SAHNE 3 – DÜŞÜŞ: AŞKIN KAYBOLUŞU**
*Zeynep’in hastalığı başlar. Mehmet’in korkusu artar. Hastaneye gidemez. Zeynep’in gözlerindeki ışıltı sönerken, Mehmet’in kalbindeki ateş de yavaşça kararır.*

**SAHNE 4 – SON VEDA: HASTANE (GECE)**
*Mehmet, Zeynep’in ölüm döşeğindeyken son kez elini tutar. Zeynep’in son nefesi. Mehmet’in sessiz çığlığı. Kamera, damlayan yağmur damlalarıyla Mehmet’in yüzündeki gözyaşlarını yakalar.*

**SAHNE 5 – YAZI VE HATIRA: MEHMET’İN DÖNÜŞÜ**
*Mehmet, her gün parka çiçek bırakır, şiirler yazar. Zeynep’in anısı onun için bir güç kaynağı olur. Bir kadınla tanışır, ona hikayesini anlatır. Kadının sözleri Mehmet’i yeniden hayata bağlar.*

**SAHNE 6 – DEPREM (ERKEN SABAH)**
*Bir sabah İstanbul’u sarsan deprem. Gökyüzü kararır, binalar çöker. Mehmet, parkta çiçeklerini yerleştirirken yer sarsılır. Kaçmaya çalışır ama çöken bina altında kalır.*

**SAHNE 7 – SON: ENKAZ ALTINDA**
*Enkaz altında yatan Mehmet’in elindeki şiir defteri. Rüzgar sayfaları çevirir. Son sahne, Zeynep’in gülümsemesiyle karışık bir hayalde birleşir. Kamera yavaşça gökyüzüne çıkar. İstanbul sessizleşir.*

**YAZI ÜSTÜ:**
"Aşk, bazen bir ateşken, bazen de bir küle dönüşür. Ama gerçek aşk, asla yok olmaz. Sadece dönüşür."

**KARANLIK EKRAN.**