Sıfır Noktasındaki Kadın

Ben bu kitaba nasıl bir inceleme yapacağımı bilmiyorum. Nasıl başlamam lazım. Teknik kısmını anlatırsam kitabın duygusal kısmına haksızlık edeceğimi düşünüyorum. Bu kitabı okumak çok kolay çünkü yazım dili çok sade. Aynı zamanda okuması çok zor çünkü o sade kelimlerin ve cümlelerin verdiği his çok ağır.

Ben bu kitabı yorum yapamıyorum. Nereden başlasam cümleler ağzımdan çıkmıyor gibi. Kitabın başından anlatmaya başlarsam; her sabah yeni bir bilgi öğrenme hevesi ile okula gitmek isteyen fakat baskıcı eril rejim yüzünden okuma ve öğrenme hakları elinden alınan kız çocukların sesi boğazımda düğümleniyor.

Kitabı ortasından anlatmaya başlarsam; kendi ayakları üzerinde durmak ve özgür olmak için para kazanan kadınlardan korkan erkeklerin ellerinde eriyip solan cesur kadınların gözyaşları beni boğuyor.

Kitabı anlatmaya sondan başlarsam ise; yaşamak ve yaşatmak için hırslı olan fakat yaşatmak için bir damla bile isteği olmayan erkeklerin onların yaşama haklarını belirlediği kadınların kanları beni yakıyor.

Eski dönem ve ya yeni dönem farketmiyor. Dünyanın hiçbir zamanında kadınlar tamamen özgür olamadı. Tam tersi hayvanların bile doğal bir şekilde sahip olduğu yaşama hakları bile elinden alındı ve alınmaya da devam etmekte.

Bu kitap bunu anlatıyor.

"Yurtseverlik" sözcüğünü her andıklarında, aslında Allah'tan korkmadıklarını, kafalarındaki yurtseverlik kavramın yoksulun, zenginin toprağını, onların kendi topraklarını savunmak için ölmesi gerektiği anlamına geldiğini hemen anlardım, çünkü yoksulun toprağı yoktu.