– Ömürlerini jimnastikle geçirip müzikle ilgileri olmamış ya da tersine müzikle ilgilenip bedenlerine bakmamış kimselerin ne hâllere düştüklerini bilmez misin?

+ Anlamadım, hangi hâllere demek istiyorsun?

– Birileri kabalığa ve sertliğe, öbürleri yumuşaklığa ve gevşekliğe düşüyor, demek istiyorum.

+ Doğru, yalnız bedenlerinin gelişmesiyle uğraşanlar gereğinden çok sert, yalnız müzikle uğraşanlarsa kendilerine yakışmayacak kadar gevşek oluyorlar.

– Oysa ki sertlik insanın içindeki coşkunluktan gelse bile eğitim yoluyla yiğitliğe çevrilebilir. Ama bu sertlik aşırı bir hâle gelirse çekilmez bir kabalık doğurur. Yumuşaklıksa filozofça bir tabiata vergi değil midir? Ama o da aşırı bir hâl alırsa gereğinden çok gevşeklik doğurur. Bu huy güzelce geliştirilirse ölçülü bir yumuşaklığa götürür.