Tarihin en kesin yasalarından biri de şudur: Lüksler zamanla ihtiyaç hâline gelir ve yeni zorunluluklar ortaya çıkarır. İnsanlar belli bir lükse alıştıklarında bir süre sonra onu kanıksarlar. Onu yaşamlarında hep bulundururlar ve bir süre sonra onsuz yaşayamaz hâle gelirler. Kendi çağımızdan başka bir örneği ele alalım. Son birkaç yılda hayatı daha rahatlatacağını varsaydığımız sayısız şey icat ettik: Çamaşır makineleri, elekt­rikli süpürgeler, bulaşık makineleri, telefonlar, cep telefonları, bilgisayarlar, e-posta vs. Eskiden bir mektup yazıp zarfa koymak, üstüne pul yapıştırıp posta kutusuna atmak insanı epey uğraştıran bir işti, mektu­ba cevap almak günler veya haftalar, hatta aylar alabiliyordu. Günümüz­deyse bir dakika içinde çabucak bir e-posta yazıp dünyanın öbür ucuna gönderebiliyorum ve eğer gönderdiğim kişi çevrimiçiyse anında cevap alabiliyorum. Böylece mektup yazmanın aldığı tüm zamanı ve çabayı ortadan kaldırmış oldum, peki bugün daha rahat bir hayat mı yaşıyorum?Maalesef cevap hayır. Klasik posta çağında insanlar yalnızca gerçek­ten söyleyecekleri önemli bir şey olduğunda mektup yazarlardı. Akılla­rına gelen ilk şeyi yazmak yerine ne söylemek istediklerini ve bunu na­sıl aktaracaklarını önceden dikkatli bir şekilde düşünürlerdi. Bunun so­nucunda da, aynı şekilde düşünülmüş bir cevap almayı beklerlerdi. Za­ten çoğu insan ayda birkaç mektuptan fazlasını yazmıyordu ve gelen mektuplara da hemen cevap vermek gibi bir zorunluluk duyulmuyordu. Bense bir gün içinde düzinelerce e-posta alıyorum ve bunların hepsini hızlıca cevaplandırmam gerekiyor. Bu icatları yaparken zaman kazana­cağımızı düşünüyorduk, ancak aslında günlerimizi daha endişeli ve kay­gılı geçirmemize sebep olacak şekilde hayatın hızını normalin on katına çıkartmış olduk.